کودک آزاری

هرگونه آسیب یا بدرفتاری عمدی با کودک زیر ۱۸ سال، کودک آزاری به شمار می رود. کودک آزاری اشکال گوناگونی دارد که اغلب همزمان رخ می دهند.
آزار جسمی. کودک آزاری جسمی زمانی رخ می دهد که کودک عمداً از نظر جسمی آسیب ببیند یا توسط شخص دیگری در معرض خطر آسیب قرار گیرد.
آزار عاطفی. کودک آزاری عاطفی به معنای آسیب رساندن به عزت نفس یا سلامت عاطفی کودک است. این شامل تجاوز کلامی و عاطفی - مانند تحقیر یا سرزنش مداوم کودک - و همچنین منزوی کردن، نادیده گرفتن یا طرد کودک است.
آزار پزشکی. کودک آزاری پزشکی زمانی اتفاق می‌افتد که کسی اطلاعات نادرستی در مورد بیماری کودک که نیاز به مراقبت پزشکی دارد، ارائه دهد و کودک را در معرض خطر آسیب و مراقبت‌های پزشکی غیرضروری قرار دهد.
غفلت. نادیده گرفتن کودک و بی توجهی به نیاز های اساسی وی، مانند فراهم نکردن غذای کافی، پوشاک، سرپناه، شرایط زندگی پاکیزه و بهداشتی، محبت، نظارت، آموزش یا مراقبت‌های دندانپزشکی یا پزشکی است.
در بسیاری از موارد، کودک آزاری توسط کسی انجام می‌شود که کودک او را می‌شناسد و به او اعتماد دارد. اغلب پدر و مادر هنگامی که با یکی دیگر از بستگان زندگی می کنند. ممکن است شرایطی را فراهم آورده باشند کودک مورد آزار قرار گیرد.

علائم

علائم و نشانه‌های آزار جسمی

علائم و نشانه‌های آزار جنسی

افسردگی

علائم و نشانه‌های غفلت، سهل انگاری و نادیده گرفتن نیازهای کودک

رفتار پدر و مادر

تنبیه بدنی

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم

عوامل خطر

پیامد ها

مشکلات جسمی

پیشگیری

روشهای کمک به حفظ امنیت کودکان